Π.Μ.Σ ''ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ-ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΛΟΓΙΑ''
1. "ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΩΝ ΣΕ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ — ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ"
Ονόματα: Απατσίδης Α., Φωτίου Α., Καναβού Ε., Γκάβρα Ν., Τριανταφύλου Κ., Μπάφη Ι., Παπαρρηγόπουλος Θ.
Τίτλος κ ημ/νια διεξαγωγής συνεδρίου: 32ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής 23-26 Μαΐου 2024
Σκοπός: Μέρος του πληθυσμού με προβλήματα από τη χρήση παράνομων ουσιών αναμένεται να έχει απευθυνθεί για θεραπεία σε ιδιώτες ψυχιάτρους. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την έκταση στην οποία οι ιδιώτες ψυχίατροι εκτίθενται και αναλαμβάνουν τέτοια περιστατικά στην Ελλάδα. Υλικό και μέθοδοι: Έρευνα συγχρονικού τύπου μέσω αποστολής ανώνυμου ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου σε ιδιώτες ψυχιάτρους την περίοδο Δεκεμβρίου 2023-Ιανουαρίου 2024. Αποτελέσματα: Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκαν 100 ιδιώτες ψυχίατροι—53,0% άνδρες, 49,5 ετών (±9,3), με 13,7 έτη (±9,9) επαγγελματικής εμπειρίας, 59,0% με ιατρείο στην Αττική, 18,0% στην Κεντρική Μακεδονία και 23,0% σε άλλη περιοχή. 84,0% ανέφεραν έκθεση σε αίτημα για θεραπεία από τη χρήση παράνομης ουσίας. Μεταξύ αυτών, το 69,0% (58,0% του συνόλου) είχαν αναλάβει τέτοιο περιστατικό. Σε υψηλότερα ποσοστά είχαν αναληφθεί περιστατικά -κατά σειρά- κάνναβης, κοκαΐνης/κρακ, άλλων διεγερτικών, ηρωίνης/άλλων οπιοειδών και «άλλης» ουσίας. Βάσει ελέγχου χ2, υψηλότερα ποσοστά ανάληψης περιστατικού είχαν οι ιδιώτες ψυχίατροι με ειδίκευση (και) σε δομή θεραπείας για χρήση ουσιών (p=0,001), με ειδική κατάρτιση σε θέματα εξαρτήσεων (p<0,001), με τωρινή ή προηγούμενη απασχόληση/συνεργασία με δομή θεραπείας για χρήση ουσιών (p=0,002), με αυτοαναφερόμενη εξειδίκευση στη διαχείριση περιστατικών χρήσης ουσιών (p=0,017) και όσοι εφάρμοζαν ‘κινητοποιητική συνέντευξη’ (p=0,011). Μεταξύ των λόγων για τη μη-ανάληψη περιστατικού, η πλειονότητα (~70%) επέλεξε το ότι «έκριναν ότι το περιστατικό θα αντιμετωπιζόταν αποτελεσματικότερα σε οργανωμένο πλαίσιο». Ανεξαρτήτως ουσίας και ανεξαρτήτως εάν είχαν ήδη αναλάβει τέτοιο περιστατικό, το 63,6% των ιδιωτών ψυχιάτρων απάντησαν ότι θα αναλάμβαναν το επόμενο αίτημα θεραπείας που θα πρόκυπτε—σε υψηλότερο ποσοστό (93,1%) όσοι είχαν και στο παρελθόν αναλάβει τέτοιο περιστατικό, συγκριτικά με του ομοτίμους τους που δεν είχαν ποτέ αναλάβει (19,2%, p<0,001). Συμπεράσματα: Αν και με χαμηλά ποσοστά απόκρισης (~10%) ένα μεγάλο ποσοστό ιδιωτών ψυχιάτρων εκτίθεται και αναλαμβάνει αιτήματα θεραπείας για τη χρήση ουσιών.
2. ''ΨΥΧΩΣΗ ΕΠΑΓΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΟΚΑΪΝΗΣ ΚΑΙ ΜΕΘΑΜΦΕΤΑΜΙΝΗΣ- ΚΛΙΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ''
Ονόματα: Απατσίδης Α., Πουλόπουλος Ν.
Τίτλος κ ημ/νια διεξαγωγής συνεδρίου: 32ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής 23-26 Μαΐου 2024
Σκοπός: Η χρήση ψυχοδιεγερτικών ουσιών είναι ευρέως διαδεδομένη σε παγκόσμια κλίμακα, γεγονός που αποτελεί δημόσια υγειονομική απειλή. Ειδικότερα, η χρήση κοκαΐνης και μεθαμφεταμίνης δύναται να επάγει ψυχωσικά επεισόδια σε ορισμένους χρήστες. Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης είναι η διερεύνηση των κλινικών χαρακτηριστικών και συμπτωμάτων των ψυχωσικών επεισοδίων που επάγονται από τη χρήση κοκαΐνης και μεθαμφεταμίνης, η αναζήτηση παραγόντων κινδύνου που προδιαθέτουν σε εμφάνιση τέτοιων επεισοδίων και η συσχέτιση αυτών με εκδήλωση πρωτοπαθούς ψυχωσικής νόσου. Υλικό και μέθοδοι: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση για το διάστημα 2010-2024 στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων «Pubmed» και «Scopus». Χρησιμοποιήθηκαν τα λήμματα: ‘meth*’, ‘stimulant*’, ‘cocaine’, ‘psychostimulant*’, ‘psychosis’, ‘drug-induced’ , ‘schizophrenia’, ‘psych*’, ‘risk factors’. Αποτελέσματα: Οι μελέτες παρουσιάζουν σημαντικές αποκλίσεις στη συχνότητα εμφάνισης ψυχωσικών επεισοδίων έπειτα από χρήση κοκαΐνης και μεθαμφεταμίνης. Οι παραληρητικές ιδέες δίωξης, οι οπτικές, απτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις αποτελούν τα συχνότερα συμπτώματα εκδήλωσης, συνηθέστερα με βραχεία διάρκεια παραμονής. Η ψύχωση που επάγεται από ψυχοδιεγερτικά εμφανίζει παρόμοια συμπτωματολογία με τη σχιζοφρένεια, στην οποία ωστόσο προεξάρχουν οι ακουστικές ψευδαισθήσεις έναντι των οπτικών και απτικών, ενώ παρατηρούνται επιπλέον αρνητικά συμπτώματα, συμπτώματα αποδιοργάνωσης και πτωχότερο επίπεδο εναισθησίας. Ως σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου αναγνωρίζονται η πρώιμη ηλικία έναρξης χρήσης, η σοβαρότητα της εξάρτησης από την ουσία, η συνολική αθροιστική ποσότητα που έχει καταναλωθεί και η συννοσηρότητα με χρήση κάνναβης. Ειδικότερα, ο σοβαρός βαθμός εξάρτησης και η μεγάλη διάρκεια χρήσης της ουσίας προδιαθέτουν σε μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής των συμπτωμάτων. Τα εμμένοντα ψυχωσικά επεισόδια που επάγονται από τη χρήση κοκαΐνης και μεθαμφεταμίνης προδιαθέτουν σε εκδήλωση πρωτοπαθούς ψυχωσικής νόσου, με αυξημένη συχνότητα ιδιαίτερα στους χρήστες μεθαμφεταμίνης. Συμπεράσματα: Τα ψυχωσικά επεισόδια από κοκαΐνη και μεθαμφεταμίνη εμφανίζονται συχνά, σχετίζονται με συγκεκριμένους παράγοντες κινδύνου, συνήθως είναι βραχέα και ομοιάζουν με τα ψυχωσικά επεισόδια της σχιζοφρένειας. Η μεθαμφεταμίνη σχετίζεται με εμμένουσα συμπτωματολογία συχνότερα συγκριτικά με την κοκαΐνη.